Mata miał przed sobą spore wyzwanie, by stać się pełnoprawnym artystą z którym trzeba się liczyć, a nie jedynie ciekawostką 2019 roku. Niemal rok po jego maturze, czekał więc na tego chłopaka kolejny ważny egzamin, w postaci premiery debiutanckiej płyty. I zaliczył go z wyróżnieniem.
Krótka opowieść o tym ile różnych emocji może dostarczyć 15 minut muzycznego zachwytu. Zdecydowana TOPka, jeśli chodzi o zestawienie najlepszych EPek zeszłego roku. Uderzyła we mnie z zaskoczenia i nie zeszła ze słuchawek do dziś. A to przecież tylko 6 kawałków.
Rok 2020 otwieramy z przytupem. Już 10 stycznia dostaliśmy projekt, który tylko na papierze zdawał się być kandydatem do grona najlepszych tegorocznych albumów. Oki, swoim legalnym debiutem – „47playground”, zdecydowanie sprostał wygórowanym oczekiwaniom słuchaczy.
„Polska gotówkowa” to album, który jest próbą rozliczenia się z przeszłością. Mamy tu tematykę, z którą każdy miłośnik twórczości Kaza, zdążył się już zapoznać. Handel narkotykami oraz wszelkie odniesienia do tematyki narkotykowej są spoiwem większości materiału na płycie.
Pierwsze pokolenie warszawskiej grupy odbiorców polskiego rapu zostało wychowane na „Skandalu” oraz na „Powszednim Chlebie”. Nie boję się użyć stwierdzenia, że z kolei moje pokolenie, wychowało się na albumie młodszego z braci Kaplińskich.
Połączenie idealne Jazz i rap. Aż dziw bierze, że wciąż w naszym kraju to połączenie jest tak mało popularne. Polska szkoła jazzowa to absolutny fenomen […]
Zdążyliśmy się już przyzwyczaić, że jeśli Taco Hemingway wypuszcza płytę to zazwyczaj z zaskoczenia, bez zapowiedzi, bez promocji – w godzinach nocnych cały materiał pojawia się w internecie. Promocja „Pocztówki z WWA, Lato ‘19” była o tyle zaskakująca… że istniała!
eśli los znów miałby się zapętlić, album „YUSH.” powinien odnieść relatywny sukces. Autor płyty mówi, że nigdy nie czuł bardziej, że to jego czas i że czuje się jakby znów wydawał pierwszy album. Ma przesłanki ku takiemu myśleniu, bo album się broni – muzycznie i lirycznie, a utrzymanie balansu między tymi dwoma aspektami jest jego najmocniejszą stroną.
Jak znaleźć idealną wypadkową dwóch stylów i połączyć to w świetną płytę? Tak jak zrobili to VBS i Przyłu na „Stowarzyszeniu Umarłych Raperów”, wydanym w QueQuality. Różnorodne brzmienia, kawałki klimatyczne i „bangiery”, emocje wylewające się z (zazwyczaj) bardzo dobrych tekstów autorstwa tych młodych chłopaków – to wszystko znajdziemy na ich wspólnym projekcie.
W tej recenzji opowiem wam o doświadczeniach, które nie są dostępne dla każdego. Pierwszy legal Jednego – młodego, świeżo zwerbowanego do QueQuality rapera – różni się całkowicie w odbiorze, w zależności od sposobu w jakim go słuchasz. Dokładniej, jedynie posiadanie fizycznego wydania sprawia, że jesteś w stanie w pełni odebrać zawarte na płycie treści. O co właściwie chodzi? Później.